Is de verplichting om ook over niet-financiële prestaties te rapporteren een misstap of een stap vooruit? Met de richtlijn beoogt de overheid de transparantie op het gebied van milieu, sociale en arbeidsomstandigheden bij organisaties te vergroten, maar ook de performance van de organisaties op deze onderwerpen te verbeteren.
In welke mate de verplichtstelling van deze niet-financiële verslaggeving daadwerkelijk leidt tot de gewenste impact is echter op voorhand moeilijk aan te geven. In opdracht van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) is onderzocht welke veranderingstheorie, oftewel Theory of Change (verder afgekort tot ToC), hieraan ten grondslag ligt, welke aannames hierbij worden gemaakt, in welke mate deze aannames door wetenschappelijk onderzoek zijn te onderbouwen, en welke terugkoppelingen een rol spelen tussen het rapporteren over niet-financiële informatie en de daadwerkelijk performance van organisaties.
In 2014 nam Nederland de EU richtlijn voor niet-financiële verslaggeving aan. Deze EU richtlijn verplicht organisaties met meer dan 500 werknemers om verslag te doen over hun niet-financiële prestaties. Nederland vertaalt de richtlijn uiterlijk eind 2016 in wetgeving maar is vrij om de EU richtlijn aan te scherpen.
Gerelateerde berichten
